TUTSAKLIĞIM BİTMEYECEK ANLADIM

Tutsaklığım Bitmeyecek Anladım

Şu an aklıma geldin demiyeceğim,
Çünki aklımdan hiç çıkmıyorsun ki,
Yüreğimde bir kapı var sana açılan,
Tüm elektriğimle, güzel gönlüne akan,
Sonbahara meydan okuyan bir aşk var,
Şiirlere meydan okuyan dizelerim var,
Okuduğunda mahveden sevdam var canım.

Hasretin işgal etmiş yüreğimi,
Ya özlemin, delip deşiyor bedenimi,
Sensizliğe kırmızı kart çıkarıyor,
Aşkla yakıp sevginle öldürüyorsun,
Seviyorum dediğinde güller yağıyor,
Bu sevgi daha da canlanıyor sevdiğim,
Yakıyor yüreğimi, yanıyor biriciğim.

Sen aşksın, sevdasın çırpınan yüreğimde,
Batmayan bir güneşsin doğarsın gönlüme,
Hep yakarsın halimi bilmesen bile,
Sormazsın hiç, aşıkmıyım sana diye,
Ben mecnun gibi, yanarken bu şehirde,
İstanbul kavruluyor bende ki bu ateşle,
sevginle mücadele zor gel artık sevgime.

Her bir papatyayı aşkla verdin bana,
Ben de sarardım papatya gibi bu aşkla,
Gönlüme çöken hüzünler ise bir başka,
Bu serseri gecelerde, hep ağlattı beni,
Kahrettiğim zifiriler, yaraladı yüreğimi,
Aşkla baktığım gözlerin, diyor ki sev beni,
Bulsam seni, sevmezmiyim hiç sevgili.

Bugün iki aşık sarmaş dolaş gidiyordu yolda,
Sen geldin aklıma, hiç çıkmıyorsun ki aslında,
Yüreğim esir, yüreğim hapis, sanki köle sana,
Tutsaklığım bitmeyecek anladım yaşadıkça,
Bir sevda yelkenlisi götürse bizi uzaklara,
Hertarafımız mavi dalsak, hülyalara,
Hep sevsek, yalnızca bizde ki aşkla,

Menekşe Gülay